Wpisy autorstwa: Marcin

Anna „Żermena” Jakowska

Trener rozwoju osobistego i emisji głosu, coach. Od ponad 20 lat zajmuje się świadomym rozwojem swojego głosu i śpiewem tradycyjnym, który opiera się na pełnym, naturalnym i dźwięcznym brzmieniu głosu. Śpiewa w grupie Warszawa Wschodnia, formacji zainteresowanej poznawaniem muzyki tradycyjnej od jej wiejskich wykonawców. Prowadzeniem warsztatów śpiewu tradycyjnego zajmuje się od 2008 roku. Podczas warsztatów nie jest „nauczycielem”, a raczej przewodnikiem – zaprasza we wspólną podróż, na spotkanie z wiejskimi śpiewakami. Podróż ta jednak rozpoczyna się od otwarcia głosu, mocniejszego wykorzystania oddechu, lepszego poznania swojego ciała i jego możliwości.

Śpiew lokalny. Warsztaty śpiewu tradycyjnego dla kobiet

Śpiew lokalny. Warsztaty śpiewu tradycyjnego dla kobiet Prowadzi: Ewa Grochowska. Grupa I: rozśpiewanie. Dla osób rozpoczynających przygodę ze śpiewem tradycyjnym. Grupa II: poziom średnio zaawansowany/zaawansowany. Specyfiką Kielecczyzny jest dobrze zachowana i żywo praktykowana tradycja śpiewów o charakterze przyśpiewkowym, wykonywanych także w sytuacjach obrzędowych. Ta forma wokalna ze względu na swą wariantowość i improwizacyjność jest szczególnym wyzwaniem dla miłośników śpiewu. W trakcie pracy nad pieśniami z Sędka i okolic będziemy zwracać szczególną uwagę na idiom muzyczny tej części Kielecczyzny (gwara, tembr, rytmika, zagadnienia intonacyjne). Oprócz poznania lokalnego stylu śpiewaczego celem spotkań jest „rozśpiewanie” uczestniczek, zachęta do poznania i zgłębiania walorów swojego głosu oraz rozwój muzykalności i ekspresji wokalnej. W programie zajęć znajdzie się praca nad emisją głosu, ekspresją głosowo-muzyczną, koordynacją fizyczno-oddechową, tembralnością i całą grupą zjawisk związanych z formowaniem i artykulacją dźwięku, intonacją, energetyką, współbrzmieniem w grupie śpiewaczej. Dużo uwagi poświęcimy kształtowaniu prawidłowych i pożytecznych nawyków emisyjnych, ważnych nie tylko w […]

Zawołany Skład Weselny

2015 Kapela czerpie repertuar przede wszystkim ze skrzypcowej muzyki zachodniej Radomszczyzny, głównie od kajockiego skrzypka Piotra Gacy oraz jego syna harmonisty Stanisława. Najchętniej grają mazurki śpiewaki, ciągłe drogowce, drobne obery, stare skrzypcowe poleczki, ogrywane także przez harmonię trzyrzędową a czasem klarnet. Pomimo, że ich naturalny obszar działalności to kilkanaście wsi kajockich pomiędzy Przytykiem a Drzewicą, w ich muzycznych marszrutach zdarza się im zapuszczać aż do Wisły, skąd grają wybór powiślaków i światowców. Cenią sobie starą, taneczną nutę sprzyjającą spotkaniom, której towarzyszy śpiew, wprowadzając publikę nieodwołalnie w radosny stan ruchu wirowego. Na Taborze kapela zagra w składzie: Mateusz Niwiński – skrzypce, Jakub Zimończyk – harmonia trzyrzędowa / basy, Agnieszka Niwińska – śpiew / bęben obręczowy.

Emilia Herda

Etnolog (IEiAK UW), bębnistka, tancerka, wokalistka, animatorka. Członkini zespołów muzycznych Czarne Motyle, Wędrowiec (I nagroda Festiwalu Muzyki Folkowej Polskiego Radia Nowa Tradycja 2004), była członkini zespołu Kołowrót (I nagroda Festiwalu Nowa Tradycja 2005). Od 2001 r. związana z warszawskim Stowarzyszeniem na Rzecz Kultury Tradycyjnej Dom Tańca. Brała udział w wielu projektach artystycznych i edukacyjnych stowarzyszenia, uczyła się śpiewu, gry i tańca od wiejskich muzykantów. Od wielu lat prowadzi autorskie warsztaty polskich tańców tradycyjnych m. in. podczas kolejnych edycji Taboru Domu Tańca. Jako tancerka wzięła udział w projekcie filmowym Piotra Zgorzelskiego dotyczącym polskich tańców tradycyjnych (2013). Autorka i realizatorka inspirowanych zabawami i baśniami ludowymi zajęć muzyczno-ruchowych i teatralnych dla dzieci (przedszkola, kluby mam, festiwale: m. in. Wszystkie Mazurki Świata, Mikołajki Folkowe). Koordynatorka i realizatorka projektu Harmonia Pokoleń Stowarzyszenia Teatralnego Remus (projekt muzyczny z seniorami z warszawskiej Pragi, 2010). Współpracuje ze Sceną Lubelska (spektakl Czarna Mańka, królowa przedmieścia).

Marcin Szargut

Urodzony we Wrocławiu, zakochany w Warszawie. Wychowawca przedszkolny, akordeonista i kompozytor melodii. Prowadzi w podwarszawskich przedszkolach zajęcia rytmiczne oparte w dużej mierze na polskich zabawach tradycyjnych.

Ewa Grochowska

Prowadzi badania poświęcone technikom wykonawczym i stylom śpiewu tradycyjnego (przede wszystkim obrzędowego) w Europie środkowo-wschodniej, realizuje nagrania terenowe, zajmuje się działalnością warsztatową i koncertową, poświęconą polskim pieśniom tradycyjnym. W obszarze jej zainteresowań znajduje się także muzyka instrumentalna, w latach 2001–2013 była uczennicą skrzypka Jana Gacy z Przystałowic Małych. Związana m.in. z Kapelą „Tęgie Chłopy” i zespołem Warszawa Wschodnia. Prowadzi również własny zespół śpiewaczy, z którym – w różnych składach – przygotowuje koncerty dedykowane wybranym regionom i gatunkom tradycyjnego śpiewu polskiego. Jest autorką i realizatorką przedsięwzięć poświęconych edukacji w zakresie tradycyjnej kultury muzycznej, współpracuje z wieloma środowiskami w Polsce, których działania koncentrują się wokół muzyki tradycyjnej i kultury ludowej. Opracowała autorską metodę pracy nad śpiewem tradycyjnym. Umiejętności w tym zakresie doskonali od 1999 r. Rozpoczynała pracę pod kierunkiem wybitnych specjalistów (folklorystów i etnomuzykologów – praktyków) z Polski i Europy Środkowo – Wschodniej. Najcenniejsze jednak są dla niej doświadczenia zdobywane podczas nauki […]

Aleksander Kwietniak

Klarnecista, saksofonista, lirnik i początkujący gambista; student muzykologii na uniwersytecie Aix-Marseille we Francji i UAM w Poznaniu. Zafascynowany muzyką tradycyjną, klasyczną i dawną. Poszukiwacz muzycznych doświadczeń, aktywny w wielu przestrzeniach i przedsięwzięciach, od kapel folkowych po marching show band. Nierzadko wspiera gościnnie na klarnecie Tęgie Chłopy.

Piotr Piszczatowski

Muzykant w Janusz Prusinowski Kompania, śpiewak Monodii Polskiej, współpracownik Adama Struga. Współtwórca festiwalu Wszystkie Mazurki Świata, pomysłodawca Targowiska Instrumentów w jego ramach. Miłośnik i dokumentalista muzyki wiejskiej. Aktor i współtwórca muzyki w teatrze Studium Teatralne w latach 1996 -2007. Aktor i współtwórca spektakli w teatrzyku Słuchaj Uchem. Inicjator działań promocyjnych na rzecz polskiej muzyki tradycyjnej na targach Womex od roku 2012. Koordynator projektu „Polska Muzyka Tradycyjna w Turcji 2014”. Kierownik artystyczny portalu www.akademiakolberga.pl. Autor portalu www.targowiskoinstrumentow.pl. Zawzięty tancerz, hulaka i lekki duch. Prywatnie towarzysz włóczęg i poszukiwań Doroty, ojciec trójki dorastających obywateli a z wykształcenia socjolog.

Katarzyna Rosik

Tańczy, śpiewa, gra, projektuje. Od 2008 r. zajmuje się poszukiwaniami w zakresie kultury i muzyki tradycyjnej polskiej wsi różnych regionów. Od mistrzów muzycznego rzemiosła uczy się śpiewu, tańca, gry na bębenku jednostronnym i basach. Szczególnie jej bliska jest kultura muzyczna mikroregionu kajockiego, którą ma okazję poznawać przez spotkania z jej twórcami – Janem Gacą, śpiewaczkami z Gałek Rusinowskich, innymi muzykantami, śpiewakami i tancerzami – oraz przez aktywne uczestnictwo w lokalnych wydarzeniach muzycznych. Od 2011 roku grała na bębenku jednostronnym w Kapeli Katarzynki. Obecnie wraz z Martą Domachowską tworzy sekcję rytmiczno-wokalną Sekund Hand, towarzysząc skrzypaczce Katarzynie Zedel. Od 2014 roku z toruńską żeńską grupą śpiewaczą i Ewą Grochowską pracuje nad repertuarem pieśni kujawskich. W 2016 roku realizuje projekt „Bębnisto, chodźcie też” w ramach Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz wraz z mistrzem Zbigniewem Butrynem buduje Kujawskie Basy Dłubane Bełczyńskiego w ramach programu Instytuty Muzyki i Tańca „Szkoła Mistrzów Budowy Instrumentów […]

Piotr Gwadera

Perkusista, akordeonista. Kielczanin. Współtworzy w zespołach L.Stadt, Mister D., Odpoczno, Lautari, Little White Lies. Współpracował ze Steven’em Bernstein’em, Marcinem Maseckim, Eugeniuszem Rebzdą, Jerzym Mazzollem, Tymonem Tymańskim, Antonim Gralakiem. Brał udział w wielu projektach muzycznych z pogranicza jazzu, rocka, muzyki eksperymentalnej, tańca współczesnego. Ostatnimi laty główne obszary jego muzycznych poszukiwań stanowi polska muzyka tradycyjna, balijski gamelan i ghanijski highlife. W 2011 roku zdobył, wraz z L.Stadt, nagrodę TVP Kultura “Gwarancja Kultury” w kategorii jazz, rock. Laureat plebiscytu “Punkt dla Łodzi” w 2012 roku, w kategorii “twórcze szaleństwo”. Występował na najważniejszych festiwalach polskich (Open’er Festiwal, Off Festiwal) i zagranicznych (SXSW,USA; Afisha Picnic, Rosja; Indie Week, Kanada). www.piotrgwadera.com

Wiejskie Środki Komunikacji

Marta Domachowska
 Typy tancerzy – w kontakcie z sobą samym, przyczynek do autoobserwacji Z tobą najlepiej tańczę – w kontakcie z partnerem Graj mi muzykancie, ja cię lubię słuchać – komunikacja tancerzy z muzykantami Trzy godziny! – w kontakcie z pozostałymi uczestnikami sytuacji muzycznej Jebniem dęsa? – między survivalem a savoir vivre Pogadanka z czynnym udziałem uczestników i działaniami praktycznymi. Mile widziane osoby, które od dawna chciały coś powiedzieć.

Marta Domachowska

Etnolog, badaczka polskiej kultury ludowej, uczennica wiejskich śpiewaków, tancerzy i muzykantów. Współzałożycielka toruńskiej grupy „n obrotów” oraz Forum Muzyki Tradycyjnej. Od kilkunastu lat zgłębia, praktykuje i popularyzuje polskie tradycje muzyczne, m.in. organizując potańcówki, koncerty, warsztaty i spotkania śpiewacze. Prowadzi autorskie warsztaty taneczne i wokalne oraz umuzykalniające warsztaty wiejskich zabaw dziecięcych. Gra na basach i bębenku obręczowym. W składzie formacji Sekund Hand (Rosik/Domachowska) sekunduje skrzypaczce, Katarzynie Zedel i i harmonistce-mistrzyni, Wiesławie Gromadzkiej. Na co dzień zajmuje się edukacją w zakresie polskiej kultury ludowej i organizacją wydarzeń muzycznych w Muzeum Etnograficznym im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu. Lubi jak jest do rymu i do taktu.

Julita Charytoniuk

Kulturoznawczyni, pedagożka, wokalistka-śpiewaczka, instruktorka rękodzieła artystycznego (ukończyła Małopolski Uniwersytet Ludowy we Wzdowie), absolwentka Podyplomowych Studiów Etnomuzykologicznych na Uniwersytecie Warszawskim, doktorantka muzykologii Instytutu Sztuki PAN. Stypendystka Marszałka Województwa Podlaskiego, Prezydenta Miasta Białegostoku oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z zakresu twórczości ludowej. Uczestniczka i koordynatorka projektów muzycznych oraz ekspedycji badawczych na terenie Podlasia i Polesia (ukraińskiego i białoruskiego). Prowadzi badania naukowe, dokumentuje pieśni i uczy się ich od wiejskich wykonawców. Jako członkini Stowarzyszenia Dziedzictwo Podlasia realizuje projekty związane z kulturą tradycyjną, a zwłaszcza muzyką. Nagrywa, opracowuje i wydaje płyty z podlaskim repertuarem. Regularnie współpracuje ze Stowarzyszeniem Krusznia. Pełni funkcję sekretarza Forum Muzyki Tradycyjnej. Organizuje i prowadzi warsztaty śpiewu tradycyjnego. Na zajęcia praktyczne śpiewu zaprasza także wykonawców wiejskich, pełniąc przy tym rolę animatora i koordynatora. Z takich spotkań wyłoniła się idea jedynego w swoim rodzaju konkursu pieśni tradycyjnej „Szansa na Oskara”. Jest założycielką i kierownikiem muzycznym grupy Południce wykonującej tradycyjne pieśni polskie […]

Paweł Grochocki

Psycholog i specjalista w obszarze muzykoterapii, śpiewak. Zajmuje się stylem śpiewu męskiego i folklorem religijnym, a szczególnie obrzędami i pieśniami pogrzebowymi. Uczy się od wiejskich śpiewaków, prowadzi badania terenowe i warsztaty śpiewu. Uczeń Jana Wnuka ze Zdziłowic i Genowefy Lenarcik ze Słotwin. Zaangażowany w ruch odrodzenia muzyki tradycyjnej w Polsce, przez 5 lat był jednym z liderów Fundacji „Muzyka Kresów” z Lublina. W 2015 r. w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego realizował projekt pt. „Już idę do grobu – tradycyjne pieśni pogrzebowe”.

Continue Reading

Marek Ruczko

pedagog, praktyk jogi, animator kultury, akordeonista z zamiłowania, wieloletni lider Stowarzyszenia “Tratwa”. Współzałożyciel i lider Podróżniczego Kolektywu Skrzypcowego zajmującego się badaniem i praktykowaniem tradycji muzycznej Polski Centralnej. Założyciel i lider Pracowni Działań Performatywnych oraz Orkiestry Wczorajszego Fasonu. Uczestnik wielu ekspedycji kulturowych, przedsięwzięć muzycznych i teatralnych w Polsce i zagranicą. Stypendysta The Kosciuszko Foundation na Uniwersytecie w Akron (USA). Wiedzę z zakresu teatru i technik performatywnych zdobywał u wielu wybitnych specjalistów w kraju i zagranicą, m.in. Jamesa Slowiaka i Jairo Cuesty (New World Performance Laboratory) oraz Maud Robart. W 1999 roku poznał Jana Gacę – wybitnego skrzypka mikroregionu Kajoków, od którego przez wiele lat uczył się muzyki tradycyjnej i poznawał jej społeczny kontekst. Od kilku lat prowadzi warsztaty parateatralne i muzyczne. Realizował projekty Stowarzyszenia „Tratwa” dotyczące wykorzystywania sztuki i kulturowego kapitału do aktywizowania i integrowania społeczności lokalnych m.in. Miedza, Grundtvig, Serce Dzwonu, Ogniwa, Pracownie Sztuki Społecznie Stosowanej, Wędrowny Uniwersytet Tradycji. Od […]

Mateusz Kowalski

Śpiewak, skrzypek i akordeonista, uczeń Jana Gacy. Współtworzy kapele: własną, Macieja Filipczuka, zespół Tęgie Chłopy, Warszawską Orkiestrę Sentymentalną, kompanię Adama Struga i Monodię Polską. Pracuje z dziećmi i młodzieżą, m.in. z ramienia Stowarzyszenia “Tratwa” z Olsztyna i warszawskiego Domu Tańca. Brał udział w “Spotkaniach z Muzyką” organizowanych przez Filharmonię Narodową w Warszawie. Prowadzi także warsztaty gry na instrumentach (Tabory Domu Tańca, Międzynarodowa Letnia Szkoła Muzyki Tradycyjnej, festiwal Wszystkie Mazurki Świata). Muzyki kieleckiej, wraz z Tęgimi Chłopami, od pięciu lat uczy się od mistrza i dobrego ducha zespołu – Stanisława Witkowskiego.

Katarzyna Żytomirska

Pisarka, etnolog. Działa w Stowarzyszeniu Dom Tańca. Prowadzi Tańcograjkę – zajęcia dla dzieci z muzyką na żywo. Aktorka teatru Scena Lubelska 30/32. Współpracuje z Teatrem Węgajty oraz Fundacją Drama Way przy projektach teatralnych, dramowych i społecznych. Autorka spektakli muzycznych Wstydek-Bajtek i drewniane ludki, Muzykanci Tralalanci i książki etnograficzno-magicznej Opowieści roztoczańskie. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie baśni Oskara Kolberga. Niebawem pojawi się jej nowa książka – tym razem dla dzieci – p.t. Tańczący Lew. Bardzo lubi poziomki. www.zytomirska.pl

Grzegorz Ajdacki

Z wykształcenia geograf, z zamiłowania tancerz, regionalista, krajoznawca i etnograf. Od wielu lat zajmuje się niekonwencjonalnym podejściem do przekazywania praktycznej wiedzy o kulturze. Propaguje tradycyjne tańce i zabawy regionalne wśród dzieci, młodzieży i dorosłych prowadząc w wielu miejscach zajęcia, imprezy i projekty taneczne. Jednocześnie pogłębia wiedzę podróżując po kraju i ucząc się od wiejskich tancerzy. Pomysłodawca i realizator nowatorskiego pomysłu na przekaz tradycji muzyczno-tanecznych w Polsce pod nazwą „TTT Teatr Tańca Tradycyjnego” (m.in. spektakl „Odys”, 2011 r.). Stypendysta Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie upowszechniania kultury. Prezes Stowarzyszenia „Dom Tańca” w latach 2007-2016.

Jan Góral

Znakomity harmonijkarz, gospodaruje w przysiółku Sędka zwanym Bielowa. Serdeczny, skromny człowiek. Na organce gra od dziesiątego roku życia. Pierwszy instrument kupił mu tata na odpuście na św. Michała w Łagowie. Początkowo grywał głównie pasąc krowy. Gdy miał 18 lat, starsza kawalerka – brat i sąsiedzi – zabierała go ze sobą na domowe pograjki „żeby nie było im nudno, żeby mieli do czego poskakać”. Tańczyły dwie-trzy pary. Na organce pan Jan ogrywał cały wieczór bez akompaniamentu bębna ani innych instrumentów. Jan Góral świetnie basuje na organce – mówi, że tak jak noga muzykanta w naturalny sposób tupie, tak język harmonijkarza basuje, czyli dodaje puls podkreślający melodię. W jego repertuarze są melodie zasłyszane na weselach: miejscowe śpiwy, światówki, polki. Na co dzień grywa swoim wnukom wierząc, że czym skorupka za młodu nasiąknie… A za domem pana Jana rozciąga się jedna z najpiękniejszych panoram z Sędka w kierunku południowym.

Leokadia Matok

Śpiewaczka średniego pokolenia, rodowita Sędkowianka. Znawczyni lokalnego repertuaru pieśniowego, jest skarbnicą wiedzy o tradycjach muzycznych Sędka i okolic. O wyjątkowości stylu śpiewaczego tej wsi decyduje przede wszystkim nieskończona liczba przyśpiewek na każdą okazję oraz pieśni okolicznościowe i weselne. Pani Leokadia i jej koleżanki (Aleksandra Kasprzyk i Karolina Skowrońska) swoją wiedzą i umiejętnościami śpiewaczymi dzielą się z uczestnikami Taboru od pierwszej jego edycji.

Edward Dziarmaga

Akordeonista z Płucek. Grywał na weselach i zabawach z wieloma muzykantami z okolic Łagowa – m.in. braćmi Witkowskimi. Poznał także legendarnego kapelmistrza Mikołaja Lipkę z Nieskurzowa – opowiada o nim barwne historie. Stały bywalec taborowych potańcówek – wielokrotnie grywał do tańca na sędkowskich dechach. Zna kieleckie chłopy, światówki, oberki, polki. Chętnie grywa także nowsze przeboje. Miłośnik motocykli. W okolicy mówi się, że potrafi naprawić każdą maszynę.

Stanisław Witkowski

Klarnecista, trębacz, najstarszy z braci Witkowskich, założyciel rodzinnej kapeli słynącej w okolicach Łagowa i Opatowa. Wybitny muzykant o bardzo rozległym, starodawnym repertuarze, na który składają się przede wszystkim tzw. „chłopy” (zwane też “śpiwami”), a także polki, oberki, tanga, walczyki i dawne miejskie przeboje. To jemu w wielkim stopniu zawdzięczamy inspirację do naszych świętokrzyskich poszukiwań. Z zamiłowania hodowca pomidorów. Pochodzi z Orłowin koło Sędka, skąd w 1947 roku przeniósł się wraz z całą wsią do majątku Kaliszany pod Opatowem. Pierwszy kontakt z muzyką miał jeszcze w rodzinnym domu – jego ojciec Józef był wiejskim skrzypkiem grającym dawniej w typowej niegdyś dla regionu kapeli (skrzypce prym, skrzypce sekund, bębenek). Pan Stanisław naukę gry na instrumentach dętych rozpoczął w wojsku. Po powrocie do cywila terminował krótko u kapelmistrza Józefa Grudnia w Opatowie, po czym założył własną kapelę wraz z czterema młodszymi braćmi – w początkowym okresie był ich nauczycielem. Kapela występowała m.in. w […]

Maciej Filipczuk

Skrzypek, uczeń wiejskiego mistrza Kazimierza Mety. W ramach swoich poszukiwań muzycznych skupia się na przekazie bezpośrednim mistrz–uczeń oraz zgłębia tajniki archaicznych form muzycznych Mazowsza. Od kilku lat prowadzi warsztaty skrzypcowe poświęcone muzyce tradycyjnej. Muzykant grający w formie in crudo do tańca oraz lider i współtwórca wielu cenionych projektów artystycznych inspirowanych muzyką tradycyjną. Stypendysta Ministra Kultury w ramach projektów „Mazurek Vulgaris”, „MetaMuzyka” i “Arche Vivum”.

Marcin Lorenc

Skrzypek, urodzony i zamieszkały w Łodzi. Muzykant kapeli Gęsty Kożuch Kurzu, współpracuje również z Maciejem Filipczukiem, m. in. przy projekcie „Mazurek Vulgaris”. Współorganizator Pograjki Łódzkiej. Pobierał i pobiera nauki u skrzypków regionu łęczyckiego i sieradzkiego, m.in. Tadeusza Kubiaka i Czesława Skrzydłowskiego.

Kazimierz Nitkiewicz

Reżyser dźwięku, trębacz, absolwent Wydziału Reżyserii Dźwięku na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Na trąbce gra od 9 roku życia, przerabiając różne style muzyczne od muzyki klasycznej, przez jazz, reggae, do muzyki ludowej. Regularnie trąbi w Warszawskiej Orkiestrze Sentymentalnej, jak również udziela się w zespołach Janusz Prusinowski Kompania, Tęgie Chłopy oraz Gęsty Kożuch Kurzu.

Karol Szurdak

Etnobotanik, technik farmacji, biolog, od 9 lat pogłębiający swoją wiedzę o roślinach. Jego przygoda z roślinami leczniczymi zaczęła się w studium farmaceutycznym. Od tego czasu nieustannie rozwija swoją wiedzę w tej dziedzinie wykorzystując wszelkie dostępne źródła. Ważnym momentem w jego życiu było poznanie dr. hab. Łukasza Łuczaja i udział w prowadzonych przez niego warsztatach, na których wiedza teoretyczna wzbogacona była o praktykę zbioru i wykorzystania roślin. Swoją wiedzę pogłębiał studiując na Uniwersytecie Jagiellońskim (kierunek biologia i geologia, specjalność ochrona przyrody), jednak nie ograniczał się wyłącznie do zajęć teoretycznych – wielokrotnie brał udział w obozach botanicznych i na spotkaniach sekcji botanicznej koła przyrodników, którą prowadził przez trzy lata. Uczestniczył też w ogólnopolskich konferencjach etnobotanicznych. W swojej pracy badawczej skupia się na roślinach leczniczych wykorzystywanych na wsiach południowo-wschodniej Polski oraz wykorzystaniu roślin w kuchni. Od 3 lat dzieli się swoją wiedzą o roślinach prowadząc warsztaty etnobotaniczne między innymi dla: Małopolskiego Instytutu Kultury, […]

Trąbka

Blaszane Przedszkole Instrumenty dęte blaszane dla początkujących w każdym wieku Wymagany własny instrument (trąbka, kornet, skrzydłówka wszystkie in B, sakshorn, tenor, baryton w ostateczności również puzon wentylowy lub tuba). Jeżeli donośny dźwięk trąbki robi na Tobie wrażenie, a widok grającego trębacza hipnotyzuje, lecz nie masz pojęcia, jakim cudem za pomocą trzech guzików można wydobyć tyle dźwięków z blaszanego instrumentu, zapraszamy na zajęcia do Blaszanego Przedszkola! Na zajęciach nauczymy się wszystkiego co niezbędne, by rozpocząć przygodę z instrumentem dętym blaszanym, czyli: na czym polega sekret wydobywania dźwięku z trąbki czy tenoru, co to jest zadęcie, jak fachowo trzyma się trąbkę, tubę, tenor, baryton, czym jest ustnik, od czego są te wszystkie poplątane rurki, jak działają wentyle, jak dbać o instrument. Będziemy od podstaw uczyć się wydobywania dźwięku i wypracowywać odpowiednie brzmienie. A wszystko po to, by grać piękne melodie Kielecczyzny.

Continue Reading

Kręgi tańca

Jest to warsztat, podczas którego nie będziemy doskonalić techniki wykonawczej. Nie będziemy poznawać kroków, figur czy układów. Będziemy pracować przede wszystkim nad kształtowaniem predyspozycji wewnętrznych, które służą większej otwartości i świadomości w tańcu. W praktyce będziemy zadawać pytania dotyczące tego, co istnieje w tańcu poza krokami oraz co towarzyszy sytuacji uczestnictwa w zabawie tanecznej. Proponowany warsztat skupia się na technikach z obszaru pracy z ciałem, kinestezji, psychologii, performatyki, muzyki i tańca, które uwrażliwiają na to, co esencjonalne w tańcu tradycyjnym. Zapraszam do wspólnej pracy nad pozornie oczywistymi umiejętnościami takimi, jak: słuchanie, patrzenie, bycie w relacji, poczucie własnego ciała, ruchu i przestrzeni w tańcu. Warsztat przeznaczony jest zarówno dla osób początkujących jak i posiadających już pewne doświadczenie taneczne.

Alicja Ruczko

Dyplomowana specjalistka w dziedzinie emisji i terapii głosu, absolwentka Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, jedna z liderek Stowarzyszenia Tratwa. Twórczyni własnej metody pracy z głosem. Od 2006 roku prowadzi VOICEmission – praktyką związaną z emisją, terapią i doskonaleniem głosu (www.voicemission.pl) oraz współprowadzi Studio Rozwoju i Kreatywnej Edukacji Harmonium (www.harmoniumstudio.pl). Reżyserka koncertów, wydarzeń muzycznych i teatralnych związanych z muzyką tradycyjną z różnych części świata. Od wielu lat prowadzi różnorodne warsztaty z dorosłymi, młodzieżą oraz dziećmi.

Marta Urban-Burdalska

Animatorka społeczna, psycholog i trenerka warsztatu Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, na co dzień pracująca w szkole podstawowej jako psycholog szkolny. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego („Muzyka Jest Nieskończona”) w obszarze edukacji i kultury tradycyjnej. Od 15 lat zaangażowana w różne projekty edukacyjne, artystyczne i kulturowe dotyczące muzycznych tradycji Polski (współpraca ze Stowarzyszeniem Tratwa, Fundacją Muzyka Kresów, Fundacją Stara Droga, Szkołą Suki Biłgorajskiej, Stowarzyszeniem Krusznia, Stowarzyszeniem Dom Tańca). Muzykę tradycyjną traktuje jako narzędzie w procesie pracy rozwojowej z młodymi i bardzo młodymi ludźmi. Mama Gabrysi, Filipka i Adasia.